Malinowy dom

Nie ma co - to był najpiękniejszy dzień roku 2004 i bardzo długo pozostanie w pamięci :)

Wszystkich zainteresowanych zapraszam do Kajtkowego Pamiętnika po zdjęcia i krótki opis całego wydarzenia. Jednocześnie chcę Wam z całego serducha podziękować za piękne życzenia, trzymanie kciuków, podtrzymywanie na duchu, wspieranie psycho-fizyczne i wiarę w to, że dobrze być musi, bo inaczej się nie da ;)

Każdy wpis, komentarz i dobre słowo jest dla mnie bardzo cenny.

Jutro z rana wybieramy się na krótki urlopik. Wracamy w niedzielę.

Ściskamy i pozdrawiamy!
Siemion, Siemionowa i Siemionówka czyli ta królewna poniżej :)

Nie dociera do mnie jeszcze, że to już ten dzień, że za jakieś półtorej godziny wyjdę z domu.

Wyjdę i wrócę dopiero jutro, ale już o siedem liter dłuższa ;) Pewnie też o paręnaście milimetrów szersza, nieco oszołomiona i nareszcie wyluzowana.

Kaja już pojechała do babci. Dojedzie z nią na imprezę, a my z Siemionem w tym czasie będziemy się szykować.

Wczoraj nagotowałam leczo wg przepisu Zany na - bagatela - piętnaście osób. Do jutra się tak fajnie 'przegryzie' przyprawami, że będzie naprawdę pyyyyszne.

Pogoda z rana - jak zapowiadali - czyli do bani, ale liczymy na lekką poprawę.

No cóż pora się zbierać. Do jutra!!

Blog - wielofunkcyjne narzędzie internetowe - może też posłużyć jako szkatułka na dobre pomysły.
Chodzi o to co ze sobą zabrać/mieć w dniu ślubu. Nie chodzi tylko o rzeczy dla panny młodej, ale ogólnie o całą logistykę przedsięwzięcia ;)
Wyjdziemy z domu rano w sobotę, a wrócimy w południe w niedzielę po nocy spędzonej w hotelu.

Moje pomysły są takie:
- aparat fotograficzny
- kamera video
- klisze foto dla Kwadrata
- worki lub kartony do spakowania drobiazgów dla domu dziecka (to zamiast kwiatow na slub maja goscie przyniesc)
- ubranie na niedzielę
- kosmetyki
- dla Kai: ubranie na wszelki wypadek do przebrania, kubek niekapkowy, sliniak
...

Co by tu jeszcze...

Ale chyba tylko mamuśce. Siemion spokojny. Kaja spokojna.

Mamuśka dziś wybiera się do fryzjera. Będzie baleyage, fryzura... Zobaczymy w jakim będzie stanie psychicznym wieczorem.

Przed chwilą trochę się pobawiłam zdjęciami - głównie tymi z Czerska. Niektóre są takie fajnie nastrojowe:



Siemion wlasnie poszedl usypiac Kaje i sam tez odplynal, a ja tu siedze i mam biegunke mysli co jeszcze powinnam zrobic ze sobą, z sukienką...

Ciagle nie mam umowionego makijazu. Kolezanka miala mi przeslac numer do znajomej wizazystki ale chyba zapomniala.

Mialam sie nie denerwowac!!

Ratunku!!!

Wrrrr...

No i jak tu dbać o czystość języka własnego dziecka??

Owszem, zdarza mi się przeklinać, ale przy Kai staram się kontrolować to co mówię i nie jest to takie trudne.

Niestety. Super wujek nie potrafi się kontrolować.

Kaja jest teraz zawodową papugą i naprawdę powtarza wszystko jak leci. Ode mnie się nauczyła mowic 'kurcze blade'. Od Maćka... no cóż. Te najbardziej popularne kolokwializmy już zna :(

Maciek. Masz krechę.
Pilnuj się kurcze blade!!!

Jakiś czas temu, przy okazji prób stworzenia mini-przedszkola prywatnego, koleżanka studiująca psychologię opowiedziała mi o fazach oporu czyli reakcji emocjonalnej na sytuacje stresowe. Ponoć tych faz jest sześć: zaprzeczenie, złość, testowanie, depresja, negocjacja, akceptacja :-/ Ja chyba jestem w fazie depresji...
Niby tak sie bardzo nie przejmowałam tym całym ślubem, a czym bliżej tej magicznej daty, tym gorzej :(

Dzisiaj rano pokazałam sukienkę opiekunce. Kaja dzielnie dodawała swoje trzy grosze
- Tu kfiatki spadajom
- Tu tlafka jest
- Łanda sukienka - i tu złapała ciuch w swe ramiona i mocno się weń wtuliła :)))

W każdym razie sukienka już jest. Buty są. Kwiat będzie. Fryzjer umówiony...
Nie ma makijażystki vel wizażystki.
Nie ma rękawiczek, a wyjątkowo by pasowały do całości.
Nie ma takiego stanika, który by idealnie pasował.
Nie ma pomysłu na plener fotograficzny.
I pewnie czegoś jeszcze nie ma, ale to się okaze na dzień przed.

Trzymajcie kciuki!
Najbardziej mi chyba zależy na tym, żebym wyglądała jak człowiek, nie jak kukła i na tym, żeby zdjęcia się udały :)

Kaja właśnie szaleje w wannie. Chlapie się, kładzie na plecach w wodzie, polewa sobie głowę prysznicem i nurkuje. Tak! Nurkuje!



Jak widać ma odpowiedni sprzęt, zacięcie i teraz tylko trzeba cwiczyc, cwiczyc i jeszcze raz cwiczyc!

Czuwaj!

Maciek przyjezdza do nas czasem na rowerze. Musze przyznac, ze to niezly wyczyn, bo w jedna strone ma 25 km... ale za to jak fajnie jest razem pojezdzic na jednosladach!!!

Kaja z radoscia zaklada kask, podnosi wysoooko glowe, zeby tatus zapial zatrzask pod broda (mama juz raz przyciela skore i teraz sie boi), wsiada do fotelika i radosnie wola: JEDZIEMY!

Wczoraj jeszcze krzyczala: Mama jedzie! Maciek jedzie! Rechotala przy tym rozkosznie jak ja doganialismy i lapalismy za raczki. Poza tym najfajniej jest na wertepach. Glowa musi latac na wszystkie strony, wtedy uruchamia sie glupawka i dzieciak piszczy, spiewa, smieje sie do rozpuku i jest przeszczęśliwy.

Bardzo lubie takie dlugie i cieple wieczory i ciesze sie, ze sama siebie zmusilam do ruszenia czterech liter na ten rower :) A jak bardzo mi się nie chcialo to chyba tylko ja wiem.

To juz kolejny weekend minal?? Kiedy??

No tak... W sobotę byliśmy w Czersku. To raptem jakieś 40 km od W-wy, a widoki naprawde urokliwe. Ruiny zamku zachowane dobrze, na dwie wieze mozna wchodzic, a jedna z nich jest tak zachowana, ze mozna by tam zrobić super knajpe na trzech poziomach :)

Kaja dala tam niezly popis swojej fazy 'pro-mamowej'. Zostalam troche dluzej na jednej wiezy, a szkrab razem z tata, wujkiem Mackiem i ciocia Magda zeszli na dol. Przez jakies 10 min. krzyczala ile sil w plucach, ze ona chce do mamy :-/

Z Czerska pojechalismy prosto do Macka i juz tam zostalismy do niedzieli. Po poludniu wybralismy sie na piaszczyste łachy na Wiśle na wysokosci Konstancina, ktore zostaly skutecznie zalane przez wezbrane wody. Zrobilismy sobie niezapomniany piknik na betonie, a jak wracalismy Kajtek zasnal nam snem kamiennym i spi nadal. Ciekawa jestem czy przypadkiem nie bedzie pobudki o 4 nad ranem...

Zaczynam powoli miec Slub-fieber :-{

Noc była ponoć ciężka, ale nie miałam o tym zielonego pojęcia. Nic nie słyszałam :( Uświadomiłam to sobie dopiero około 4:30 nad ranem kiedy to moje dziecię wsadziło mi z gracją piętę w oko.
Okazało się, że Siemionek biedny biegał do płaczącej Kai ze 4 razy w nocy i przy tym ostatnim już się poddał. Przyniósł ją do nas i położył w środeczku (ja bym pewnie już za drugim razem dała za wygraną).
Czy wszystkie dzieci tak mają, że śpiąc z rodzicami w pewnym momencie muszą się znaleźć w pozycji głowa w uchu taty, nogi w oku mamy? Ta zadziwiająca umiejętność Kai nie należy do moich ulubionych.

Wstałam o szóstej, poszłam pod prysznic i juz po minucie usłyszałam krzyk, płacz i histerię, że mamy nie ma :(

Wyszłam spod prysznica, biorę Kaję a ona: 'NIE CHCIE√Ü MAM√ìW!'
Tata ją wziął - 'NIE CHCIE√Ü TAT√ìW!'
Poprosiła o picie, daję jej kubek - 'NIE CHCIE√Ü PICI√ìW!'
Chcę założyć buty, które Kaja właśnie przymierza - wyrywa mi te buty krzycząc 'NIE CHCIE√Ü BUT√ìW!!!'

uff...

Chociaż raz dobrze odmieniła :-/

To wszystko było wczoraj, a że wczoraj mi wpis zeżarło, to piszę dzisiaj.
Dzisiaj natomiast odkryłam chyba przyczynę tych humorów - jedna piątka już wyrżnięta w trzech czwartych, następne trzy z czterech właśnie zamierzają się wykluć.

... a lekarz też baba.
Nasz doktor niestety się urlopuje, chociaż wcale nie jestem pewna, czy byłby z niego większy pożytek.

Szkoda gadać. Nic się dowiedziałam więcej ponad to co wiedziałam o zaparciu u mojego dziecka i o sposobach przeciwdziałania.

Jak kompot ze śliwek, buraczki, jogurty, sterta owoców, jarzyn, ogórków kiszonych i syrop na przeczyszczenie nie spowoduje że tak powiem kupotoku, to chyba wszyscy, razem z Kają i opiekunką skończymy u psychiatry.

Moje dziecko wielbi swoje nóżki. Nie dość, że sama je często całuje to jeszcze zamęcza tym całe otoczenie.

Powiedzmy sobie szczerze - to moja wina, bo to właśnie ja zaczęłam te jej podeszwy całować przy każdej okazji.



Wczoraj Kaja po kąpieli siedzi w ręczniku, cmoka te swoje nożyny bez przerwy i mówi:

- kofane nófki

- a kto jeszcze jest kochany? - pytam z rozpędu, a gęba już mi się cieszy w nadziei, że padnie moje ulubione słowo...

- Tatuć

No tak... To słowo też lubię :-/

Ach! Co to był za dzień!

Przede wszystkim darowałam sobie poszukiwanie butów i inne wyprawy sklepowe. To był dzień pod znakiem słońca, zielonej trawy i świeżego powietrza :)

Niech mi tylko ktoś powie - czemu to moje dziecko tak krótko śpi?? Zasnęła o północy. Otwieram o ósmej rano jedno oko i widzę jak zaspany Dyzio wędruje chwiejnym krokiem w moim kierunku z misiem pod pachą. Rozbrajający widok.

Pożarłyśmy razem śniadanie i już o 10-tej byłyśmy na szlaku przygody :) Tatuś spał. Wieczór przez wielkie 'Wu' odsypiał.

Na Polach Mokotowskich raj na ziemi - przestrzeń, zielona trawka, wieeelkie 'jobaki', dzieciaki, fontanna, lody, psy i inne cuda.



Dla mamy też atrakcje - rzadko się udaje takie spotkanie towarzyskie zorganizować :) W południe dojechał do nas jeszcze Siemion na rowerku, więc generalnie było kapitalnie.

Lekko przypaleni słońcem wróciliśmy do domu, Kajtek zjadł obiad i ruszyliśmy w okolice Ryni nad Zegrzem, na działkę do znajomych. Wprawdzie urodziny miał chłop jak dąb, ale dzieciaków była chmara, bo wszyscy wzięli ze sobą pociechy. Siemion się wyszalał i wybawił za wszystkie czasy z całą ferajną.

No i znowu nam się weekend udał!!

Poranna wyprawa do sklepów - Siemion po farby i pędzle z bratem, my z Kajtkiem znowu po buty, tym razem na Wolę.
Na szczęście dla mnie Kaja usnęła w drodze do sklepu i po ułożeniu w wózku spała nadal, więc mogłam trochę w spokoju podelektować się czynnością zakupową, której szczerze nie znoszę :-/
Siemion dołączył do nas na chwilę pod koniec zakupów i mógł ocenić czy przymierzane buty się nadają.

Nie nadawały się.

Zrobione zakupy: chusteczka, spodnie, bluzeczka, komplecik, rajstopki dla Kai; bielizna, spodnica, 2 bluzki dla malinki; dla Siemiona dla odmiany skarpetki ;) no i 2 pary spodni.

Kaja w drodze do domu na widok jakiegokolwiek oszklonego na niebiesko budynku wrzeszczała "Na basen!" Co było robić? Wpadłyśmy tylko na chwilę do domu po ręcznik i Kajowe_Gacie_Kąpielowe i ruszyłyśmy do naszego stolicznego mega kompleksu basenowego :) Było super!
Po dwóch godzinach padłam na nos.
Kaja też. Spała potem 2 godziny i najgorsze było to, że obudziła się o 18:30.

Musiałam znowu dzieciaka na tyle zmęczyć, żeby mi zasnął przed 1-szą nad ranem. Tym bardziej, że Siemion wypuścił się samotnie na imprezę zwaną Wieczorem Kawalerskim. I takim sposobem zaliczyłyśmy ciasto ze śliwkami i dzieciowe szaleństwa u przemiłej Qleżanki.

Jak ponownie padałam na nos o już dawno była niedziela...

Niech ja sobie tylko poukładam w głowie co się w ten weekend działo, bo sporo tego było :)

Coraz mniej czasu nam zostało do ślubu, a buty nie kupione, sukienka nie uszyta, a o Kai i jej ubraniu jeszcze nawet nie pomyślałam. W piątek po pracy pojechaliśmy do GM szukać tych nieszczęsnych butów. Kaja mimo wszystko miała niezły ubaw. Wypożyczyliśmy dla niej plastikowy, kolorowy wehikuł trąbiąco-skrzypiący. Nie nudziła się ani trochę tylko popędziała tatę 'Jedziemy! Jedziemy!'

Zrobione zakupy: czapeczka dla Kai, skarpetki i gacie dla Siemiona, NIC dla malinki.